sobota, 10 marca 2012

Prolog.

Prolog.
***
Zawsze byłyśmy nierozłączne. Mogłyśmy 
w każdej sytuacji na siebie liczyć i polegać.
Zwierzałyśmy się ze swoich sekretów i opowiadałyśmy 
sobie o wszystkim co nas spotkało.
Zostałyśmy naprawdę najlepszymi przyjaciółkami od serca.
~~Alex~~
Mieszkamy w Bristolu i mamy po 18 lat. Nie mamy 
znajomych i ciągle przebywamy razem.
 Moi rodzice są w separacji a rodzice Sophie nie żyją dlatego mieszka sama. Postanowiłyśmy wynająć razem mieszkanie aby nie czuć się samotne.
 Całe życie przebiegało powoli. Codziennie tak samo bez żadnych przygód,wydarzeń..Czułyśmy pustkę. Miałyśmy siebie. Tylko siebie.
Postanowiłyśmy, że zmierzymy się ze wszystkimi przeciwnościami losu
 i byłyśmy pozytywnie nastawione na życie. Nie brakowało nam swobody
i mogłyśmy robić co chcemy. Plan dnia:
 

07:00 – szykowanie się do szkoły.
07:40 – wyjście z domu.
07:55 – jesteśmy na miejscu.
08:05 – 15:00 – lekcje z przerwami po 10 minut.
15:05 – powrót do domu.
15 minut później.
15:20 – przygotowywanie obiadu.
15:50 – obiad gotowy.
16:00 – odrabianie lekcji i uczenie się aż do 18:00.
18:05 – włączenie komputera i telewizji jednocześnie.
19:00 – pogaduszki a w tym bitwy na poduszki,
 opłakiwanie naszego życia i śmianie się z siebie nawzajem.
21:00 – myć się i przebrać w piżamę.
21:15 – położenie się do łóżka i włączenie muzyki w słuchawkach.
Słuchanie muzyki do 22:00 i spać.

Tak właśnie wyglądał nasz dzień. Nuda to dla nas codzienność.
Nie chodzimy na zakupy i jesteśmy odcięte od świata.
 Nawet nie przejdzie nam myśl przez głowę, że to wszystko się zmieni.
 Za 20 lat nadal będziemy samotne i siedząc na łóżku nawet nie
 mając już siły na bitwy poduszkami zamienimy parę słów, nie włączymy
w telefonie muzyki tylko pójdziemy spać myśląc co będzie jutro.
 A co będzie? To samo. Praca, obiad, telewizja, książka, prysznic i do łóżka.
 Nędzne życie..czyż nie prawda? 

*~~*~~**~~*~~**~~*~~**~~*~~**~~*~~*~~*~~*~~* 
No to mamy już prolog. Zaczęłyśmy pisać nowe opowiadanie, ponieważ poprzednie było za bardzo kolorowe. Jutro dodamy pierwszy rozdział. A tak w ogóle,  Ola to Alex, Patrycja P.- Sophie.
Oczywiście dokończymy pisać tamto opowiadanie.
Ten blog nazywa się 'one step to love' czyli ' jeden krok do miłości '. Mamy nadzieję, że ten blog będzie bardziej wam się podobał i zachęcamy do czytania, komentowania i obserwowania. Rozdziały piszemy na bieżąco i będą dosyć długie. Będzie ich sporo. Jak na razie nie mamy zamiaru przestać. No to do następnego :* xxx

4 komentarze:

  1. Tytuł wskazuję na ciekawą historię ;))
    Dodaję do obserwowanych i będę wpadać :*
    Zapraszam do mnie :>

    OdpowiedzUsuń
  2. Świetny ;D
    Będę częściej tutaj zaglądać ;>

    OdpowiedzUsuń
  3. No można by wprowadzić więcej dramaturgii. Coś w stylu młodsza siostra,mały brat. Rodzeństwo które się nienawidzi. Coś takiego. Wspomaganie się różnymi dopalaczami aż w końcu nadchodzi wybawienie w postaci związku z kimś z 1D który oczyszcza toksyczne życie głównych bohaterek. Nie oceniam ale to co jest do tej pory jest mdłe. Czytam poprzedniego bloga i tamten bardziej mi się podoba. Możecie wprowadzić dramaturgię albo nie. Chcę tylko pomóc a nie oceniać.Przepraszam jeśli uraziła Olkę albo Pat. Sorry, chciałam pomóc bo same prosiłyście o komentarz.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jestem OLA. I nie uraziłaś, ale nie musisz się doczepiać do każdego szczegółu. Owszem przyjmujemy krytykę, ale nam się podoba takie jakie jest, a poza tym my wymyślamy :) I nie musi ci się podobać... Wstawiłyśmy dopiero pierwszy rozdział, a mamy w zanadrzu jeszcze 5 :)

      Usuń